Een stukje geschiedenis

WAT GELOVEN WIJ?
Lees verder als je nieuwsgierig bent naar antwoorden op een van de volgende vragen:
• Vrijgemaakt waarvan?
• Zijn er Christenen in soorten?
• Is "Gereformeerd" iets anders dan "Christelijk"? Is dat een specialiteit?
• En wat betekent de toevoeging "Vrijgemaakt"? Waarom is er geen eenheid?
• En waar kun je te weten komen wat er in die kerk geloofd wordt?
• Waarom heeft de kerk belijdenisgeschriften?

WANNEER BEN JE EEN CHRISTEN?
Een christen is iemand die een volgeling is van Jezus Christus en die vertrouwt dat heel zijn echte geluk alleen door Christus gerealiseerd kan worden. De naam "christen" werd al in de tijd van het ontstaan van de bijbel gebruikt (zie Handelingen 11: 26). Iedereen die van zichzelf zegt dat hij Christus volgt kan zich een christen noemen. Als je dat serieus neemt zul je er in de praktijk ook naar willen leven. Het is voor christenen natuurlijk fijn als er veel mensen zijn die zich christen noemen. Maar het is niet fijn als er mensen zijn die zich wel zo noemen, maar verder hun eigen gang gaan en zich weinig aantrekken van wat Christus gezegd heeft. Het is zelfs zo dat Christus zelf heeft gezegd dat niet iedereen die zich christen noemt het ook is. Lees maar in de bijbel: bijvoorbeeld in Mattheus 7: 21-23over mensen die Christus z’n naam wel gebruiken maar met hun daden hem niet volgen en in Handelingen 20: 28-30 waar Paulus aankondigt dat er mensen in de gemeente van Christus zullen opstaan "die verkeerde dingen spreken".
Als je dus een christen wilt zijn is het heel belangrijk om na te gaan hoe Christus vindt dat je zou moeten zijn. Dat betekent dat je de leer van Christus moet leren kennen, dat is de christelijke leer, de leer van de christelijke kerk (zie Johannes 7: 16-17 en 2 Johannes 1: 9-10) en dat je leeft als volgeling van Christus.
 
WAT BETEKENT 'CHRISTELIJKE KERK'?
Eigenlijk betekent "christelijke kerk" niets anders dan een kerk (of "gemeente") die Jezus Christus volgt. Een christelijke kerk is meer dan een groep mensen die christenen zijn. Als het goed is belijdt een kerk een gemeenschappelijk geloof (vergelijk Judas 1: 3) volgens de leer van Christus en zorgt ze ervoor dat er geen andere leer verkondigd wordt (zie Galaten 1: 8; 1 Timotheus 1: 3 en Titus 1: 9-11). Volgens die leer behoort de kerk te fungeren als een gemeenschap van mensen die naar elkaar omzien en met elkaar mee leven en elkaar helpen in fijne en moeilijke dingen en elkaar stimuleren in het volgens van Christus (zie 1 Corinthiërs 12: 25-26). Bovendien behoort de kerk haar organisatie in te richten zoals Christus en zijn eerste volgelingen ons via de bijbel hebben doorgegeven.
Maar "christelijk" is geen wettelijk beschermde naam en er bestaat dan ook geen instantie die beoordeelt of een kerk die naam wel terecht draagt. De apostel Petrus zegt in 2 Petrus 2: "ook onder u zullen er dwaalleraars komen die verderfelijke ketterijen zullen doen binnensluipen". Dat is nogal wat. Het is dus oppassen geblazen met de kerk. Niet alles wat in de naam van Christus gebeurt kun je zonder meer als echt christelijk beoordelen. Christus zelf dreigde soms een gemeente te verlaten, bijvoorbeeld de kerk te Efeze en te Laodicea (Openbaring 2: 5 en 3:16).
De naam "christelijke kerk" is dus een verzamelnaam geworden voor elke kerk die zelf die naam aanneemt en je zult nauwkeurig moeten onderzoeken waar je moet zijn voor Christus' gemeente.
 
CHRISTELIJK OF GEREFORMEERD?
Toen er in de 16e eeuw in de gemeente op grote schaal dingen verkondigd werden die niet in de bijbel staan ontstond er een beweging die terugkeerde naar "de bijbel alleen". Die mensen wilden dus weer gewoon alleen maar christelijk zijn: volgeling van Christus, zonder ook volgeling van mensen te willen zijn.
 
Toen de kerkleiding dat niet accepteerde en de woordvoerders daarvan (onder andere Luther en Calvijn) buiten sloot onstond de "Reformatie" en daardoor ontstonden in Duitsland de Lutherse kerken (de "Evangelische Kirche") en in andere landen waaronder Nederland ontstonden de "Gereformeerde kerken". Een deel daarvan is later "Hervormde kerk" gaan heten. Tegenwoording is dat weer gesplitst in PKN en Hervormde Gemeente.
 
"Ge-reformeerd" (= opnieuw gevormd) bedoelde eigenlijk: terugkeer naar het oorspronkelijke christelijke. Het betekent niet iets anders dan wat het woord "christelijk" ook zegt. Er is niets bij gekomen, alleen is men gestopt met onbijbelse toevoegingen, zoals verering en aanbidding van "heiligen" (en van Maria), dingen die niet uit de bijbel kwamen, maar die door mensen waren toegevoegd.
 
Er zijn nu diverse kerken die het woord "gereformeerd" in hun naam hebben. Zij hebben allemaal hun wortels in die "Reformatie" en hebben de belijdenisgeschriften uit die tijd als grondslag.
 
WAAROM DAN OOK NOG 'VRIJGEMAAKT'?
Eigenlijk behoort de toevoeging "vrijgemaakt" niet tot de naam van onze kerk. Wij heten alleen maar "gereformeerde kerk" en we willen ook niet anders zijn dan dat. Het is geen specialisme.
 
De toevoeging "vrijgemaakt" werd nodig als onderscheid van de grotere "gereformeerde kerk" waar wij rond 1944 uit voortkwamen. Die grotere "gereformeerde kerk" is inmiddels weer samengegaan met de Hervormde kerk en heet nu Protestantse Kerk Nederland (PKN).
 
Het is met de toevoeging "vrijgemaakt" achter de naam "gereformeerde kerk" net zo als met de term "gereformeerd" als toevoeging aan "christelijke kerk". Het betekent dat de kerk zich heeft vrijgemaakt van zaken waarvan wij overtuigd zijn dat ze niet volgens de bijbel zijn. Dus "vrijgemaakt" betekent ook terugkeer naar "alleen de bijbel" en het betekent dus gewoon "christelijk". Met andere woorden de gereformeerde kerk (vrijgemaakt) wil niets anders dan gewoon christelijke kerk zijn, samen met de kerk van alle tijden en alle plaatsen.
 
KERKELIJKE EENHEID EN VERDEELDHEID
Het is voor een kerk van Christus van levensbelang te blijven bij de leer van Christus en tegelijk is het haar plicht om de eenheid te zoeken met allen die ook Hem alleen willen volgen. In de ijver om geen andere ideeën in de kerk toe te laten dan alleen wat in overeenstemming is met de bijbel moesten in de loop van de tijd herhaaldelijk keuzen gemaakt worden. Zulke keuzen konden helaas niet steeds unaniem gedaan worden en die strijd voor het blijven bij de waarheid heeft verschillende malen geleid tot scheuringen.
 
Nu is het wel zo dat wij overtuigd zijn dat de bijbel Gods Woord is en dat wij alles verwerpen wat tegen de bijbel in gaat, maar het is niet zo dat wij menen de waarheid in pacht te hebben. Wij blijven aanspreekbaar op de bijbel als enige bron voor ons geloof.
 
Gelukkig zijn er ook andere kerken die ook alleen maar Christus willen volgen. Waar mogelijk zijn er daarover dan ook onderlinge besprekingen om tot overeenstemming te komen. Wij hopen en werken er aan dat er daardoor eenheid ontstaat tussen al degenen die echt alleen Christus willen volgen en zich alleen willen baseren op wat God in de bijbel heeft geopenbaard.
 
HET OUDE GELOOF IN DE MODERNE TIJD
De Gereformeerde kerken (vrijgemaakt) verkondigen dan ook geen zelfbedachte leer, maar wij willen niets anders uitdragen dan de leer van Jezus Christus die ons door zijn apostelen en profeten door middel van de bijbel is doorgegeven. De kerk heeft samenvattingen gemaakt van dat geloof in God en van wat God ons wil leren door middel van de bijbel. Die samenvattingen heten belijdenisgeschriften. De oudste drie vroeg-christelijke belijdenissen stammen al uit de periode tussen de jaren 150 en 450. De drie gereformeerde geloofsbelijdenissen zijn rond het jaar 1600 ontstaan.
 
Ondanks onze oude papieren zijn wij een kerk van eigentijdse mensen met een diep besef van het belang van die oude waarheden voor onze moderne tijd. Die waarheden willen we met enthousiasme uitdragen, omdat we overtuigd zijn dat de bijbelse waarheid vaste grond onder je voeten geeft. God is alle eeuwen door dezelfde en het geloof in hem daarom ook. Die waarheid kan niet veranderen, omdat God zelf dezelfde betrouwbare Vader blijft.
Waarom heeft de kerk belijdenisgeschriften?
Als de kerk zegt zich alleen te baseren op de bijbel, dan kun je je afvragen waarom die kerk dan ook nog belijdenisgeschriften heeft?
 
Volgens de bijbel zouden er dwaalleraars in de kerk binnendringen (zie b.v. 2 Petrus 2). Toen dat dan ook gebeurde heeft de kerk hun leer bestudeerd en veroordeeld en daartegenover uiteengezet hoe het volgens de bijbel wel is. De belijdenisgeschriften zijn dus verdedigingsgeschriften over hoe het wel is en waarin regelmatig ook nadrukkelijk staat hoe het niet is.
 
Er staat dus niet méér in dan wat er in de bijbel staat, maar het is een samenvatting van belangrijke punten uit de bijbel. Tegelijk is het daardoor een 'leerboek' om in het kort de leer van de bijbel te leren kennen.
 
De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) aanvaarden de drie hele oude algemene belijdenisgeschriften:
• de Apostolische Geloofsbelijdenis, die ook wel de "12 artikelen van het geloof" worden genoemd,
• de Geloofsbelijdenis van Nicea en
• de Geloofsbelijdenis van Athanasius.
 
Daarnaast de drie belijdenisgeschriften uit de tijd van de Reformatie:
• de Nederlandse Geloofsbelijdenis,
• de Heidelbergse Catechismus (ontstaan in Heidelberg, Duitsland) en
• de Dortse Leerregels (ontstaan in Dordrecht).
 
Samen worden deze drie laatste belijdenissen "de drie formulieren van eenheid" genoemd, omdat door de aanvaarding ervan de eenheid van de gereformeerde kerken tot stand kwam.
 
Het kerkverband van de Gereformeerde Kerken in Nederland vindt ook haar eenheid in de gemeenschappelijke aanvaarding en handhaving van die belijdenisgeschriften.
 
Als u meer wilt weten over ons kerkverband,kijk dan op www.gkv.nl
We lopen graag een stukje met u mee.